Hmm, te historie Paramounta przypomniały mi o tym lekarzu, którego pisemny butthurt był jednym z najgłupszych, jakie kiedykolwiek widziałam. Koleś nazywał się Penetrator i, o ile mnie pamięć nie myli, miał w obrazku jakiegoś gwiazdora porno. Jego argumentem było: minusujecie mnie bo jestem lekarzem, a wy jesteście sfrustrowani, beeee.

Mmm, pachnie malinowo.

Akurat Malinową też znam, tyle, że ona jest innym typem trolla. Ona zmyśla i porzuca A penetratora zapamiętałam jakoś szczególnie, bo uważał siebie za lekarza i wróżbitę jednocześnie

Jestem teraz w trakcie kościelnego kursu przyspieszonego, więc ta historia mnie rozbroiła http://piekielni.pl/60938

Raczej nie zniknie,ale wkleję:

Planujemy z narzeczonym ślub. Co prawda na sierpień przyszłego roku, ale...
Ja jestem ewangeliczką, on katolikiem. Ustaliliśmy, że ślub bierzemy u mnie w kościele, potem w razie czego dzieci zostaną ewangelikami, bo zgodnie doszliśmy do wniosku, że tak będzie łatwiej. Poza tym ani ja ani narzeczony nie przepadamy za wizytami w kościele.

Wielu naszych znajomych miało z nim problemy, gdyż nie toleruje on małżeństw mieszanych. Poradzili żebyśmy poszli po akt chrztu do niego jak najwcześniej.
Narzeczony poszedł, poprosił, ksiądz pyta po co mu to - narzeczony uczciwie, że do ślubu. Proboszcz wypytuje gdzie, jak to możliwe, że nie w tej parafii, jak dowiedział się, że w mojej miejscowości, w której jest tylko kościół ewangelicki, to ponoć naskoczyła mu taaka gula. Aktu chrztu narzeczony nie dostał.
Od znajomych dowiedzieliśmy się, że dostali akt chrztu na 3 dni przed ślubem (bo proboszcz i tak musi go wydać), tak więc do końca nerwówka a my, chcąc jej uniknąć niestety musieliśmy trochę pokręcić.

Narzeczony poszedł do kancelarii parafialnej kiedy proboszcza nie było. Ksiądz znów wypytuje go po co. Narzeczony bez mrugnięcia okiem mówi, że wyjeżdża za granicę i aktu chrztu wymaga pracodawca. Dostał go od ręki.

Dlaczego księża robią młodym takie problemy? Rozumiem, że znów ominie ich gotówka spływająca na tacę, no ale bez przesady...

Pominąwszy pewne problematyczne potknięcia stylistyczne autorki, bardzo podobają mi się cztery rzeczy.

1. Ksiądz ma pretensję, że ślub nie jest w parafii pana młodego - nie zawsze, ale tradycyjnie w Polsce przyjęło się, że ślub jest w parafii panny młodej i księża zwykle nawet nie pytają, kiedy ten ślub, a papiery panu młodemu wydają od ręki (to panna ma problem w razie odwrotnej sytuacji, cholera wie czemu)
2. Że księdzu nie podoba się małżeństwo mieszane, to rozumiem. Nie rozumiem, dlaczego nie wydał aktu chrztu, bo ma takie widzimisię - nie może tego zrobić. Inna sprawa, że akt chrztu do ślubu (jak inne podobne papiery) jest ważny trzy miesiące, więc i tak nie mieliby po co go brać rok wcześniej - nie dostaliby.
3. Jak nie wydał, to od tego jest biskup, żeby go kopnął w tyłek
4. Kto uwierzy, że pracodawca żąda aktu chrztu...?

Akt chrztu jest ważny 3 miesiące? to ja myślałem że wystarczy raz...

bez sensu, papier to papier po 3 miesiącach coś się w nim zmienia?

chociaż jak nie wiadomo o co chodzi to zapewne chodzi o pieniądze...

Ostatnio edytowany przez Kangaroo (2014-07-18 12:56:02)

Kangaroo napisał:

bez sensu, papier to papier po 3 miesiącach coś się w nim zmienia?

A nuż może się okazać, że zamiast 11 lipca urodziłeś się jednak 9 stycznia. I takie przetasowanie co 3 miesiące. W końcu u nas biurwokracja duża, więc i o pomyłkę łatwo A że kasa... oj tam...

Ninja napisał:

Skoro są wierzącymi nie praktykującymi (wiem, część ludzi w ogóle czegoś takiego nie uznaje), to na 'uj im kościelny ślub? Na mega wypaśne weselicho, czy żeby skończyć jęczenie rodziny?

Poruszyłeś drażliwy temat Z resztą ostatnio pojawiło się kilka historii o tym na Piekielnych.

Ja na przykład jak na razie biorę kościelny, jakkolwiek szykujemy się z Lubym do (znowu) rozmowy z rodziną. Gdy poprzednio stwierdziliśmy, że chcemy tylko cywilny... cóż, awantura to rybka, gorzej, że babcia po tych nowinach wylądowała w szpitalu ze stanem przedzawałowym (jest bardzo wierząca, a ja jestem pierwszą wnuczką i to pierwszy ślub w rodzinie od 20 lat). Więc ustaliliśmy, że babcia > ślub Kolejnej takiej akcji może tak łatwo nie przeżyć (trzymaj kciuki za jej zdrowie).

Wielu niewierzących, ale zapisanych do Kościoła, bierze śluby przez rodzinę - w sumie łatwiej i zdrowiej jest odbębnić tę godzinę, skoro im i tak lata to sześćdziesiątką niżej kostek, niż przez lata wysłuchiwać pretensji od najbliższych. Był z resztą swego czasu w Polityce fajny artykuł (ostatnio tematyka ta była też poruszana w Wysokich Obcasach) na temat wpływu rodziców na psychikę dorosłego dziecka i jak często nie potrafimy się uwolnić od poczucia niższości i zależności, chęci zadowolenia rodziców i strachu przed ich dezaprobatą - to zjawisko czysto psychologiczne, tylko nikt tego nie leczy.

Są też wierzący niepraktykujący, którzy chcą, by Bóg pobłogosławił ich związek, mimo że nie czują związku z samym Kościołem katolickim albo np. nie znoszą kleru.

No i jest tzw. margines - biorą kościelny ze względu na ładne zdjęcia, wesele, spadek po cioci Rózi czy po prostu "bo co ludzie powiedzą". A to już jest blargh.