Faktycznie YAFUD w ch*j i jeszcze trochę. Tu już można się doczepić do wszystkiego naraz i każdego zdania osobno To jest dopiero wyczyn!



  -"Litania obrażeń"- 8 pozycji. Oh mein Gott- będę musiał sobie zarezerwować czas wolny do końca roku, może uda mi się to przeczytać. A i to bardzo pobieżnie...
  -"Tak więc moje przeżycie było niewiarygodne."- zapewne, tylko osoba, którą faktycznie by tak zmasakrowało raczej nie mówiłaby na to "niewiarygodne", nie? Bo jak na razie wydźwięk tego jest taki, jakby autorka była masochistką i cieszyła się z tego nibywypadku... chociaż kto ją tam wie...
  -"Głównie krwotoki wewnętrzne." *
  -"Przetoczono mi aż 2,5l krwi." *
  -"Ze znudzenia postanowiłam opisać sytuację na 'piekielnych'."- taa. To jest pewne, jak to, że jutro też będzie dzień- autorka była perfidnie znudzona. Tylko znów się doczepię- po takim wypadku pisanie swojej historii na jakimś randomowym serwisie byłoby ostatnią pozycją na liście rzeczy do zrobienia. Bo raz, że wspomnienia wciąż byłyby świeże, dwa, że byłoby mnóstwo innych rzeczy do roboty, a trzy... no wiecie- historia krótka nie jest, odpowiedzi autorka też pisze na bieżąco, a robienie tego z połamaną ręką, obrażeniami wewnętrznymi i tak dalej... taa, jasne...
  -"zostałam zwyzywana przez internetowych 'lekarzy' i 'fizyków' od oszustów, kłamców i bajkopisarzy ponieważ niemożliwe było takie zajście, które mnie spotkało."- ależ jest możliwe. Sam w swoim życiu zostałem 2 razy przejechany przez auto. Ale koncepcja podana przez autorkę od samego początku kupy się nie trzyma!



* Taa, widać to prawda, że cokolwiek zamieszczone w internecie zaczyna żyć własnym życiem. Szczególnie, że o tej pozycji w "oryginale" nie było mowy, a pierwsze wzmianki o tym pojawiają się dopiero... w komentarzach udowadniających, że ktoś tu tnie w ch*ja...

Morfi- miałem w odpowiedzi wkleić pewien z dawna znaleziony wierszyk, ale pewnie zaraz ktoś by się obruszył, więc napiszę tylko to:

>Idę więc, staję w nieznanym mi za bardzo (korzystam z prywatnych usług medycznych, tym razem - z lenistwa [i ewidentnej głupoty] poszłam najpierw do najbliższej placówki publicznej)
>Zaznaczam - PD w tym czasie wczytuje się w moją kartę.

Eee... to ta karta się pojawiła magicznie w losowej placówce? Autorka miała kartę z dawien dawna? Jeśli praktycznie nigdy nie korzysta z publicznej opieki, to skąd w karcie miałaby być informacja o długim leczeniu hormonalnym?

Z certyfikatem autentyczności >O tutaj klikać<

Historia autentyczna
Praca przez agencję pracy, oczywiście umowa o dzieło a stawka uwaga: 50 gr za GODZINĘ. Zastanawiam się tylko kto tam pracuje.

I najlepszy komentarz autorki

nie wiem, usłyszałam to od znajomej z pracy a ona z kolei od prawnika ale nie chciał powiedzieć o jaką firmę chodzi

Redokoks przedstawia historię nr 60796:

(link pewnie zaraz będzie ślepą uliczką http://piekielni.pl/60796 )

Kiedy byłem dzieckiem, mój tata kupił laptop bo był mu potrzebny do pracy (jest kierowcą GPS i możliwość oglądania filmów ułatwia pracę). Jak miałem te 4-5 lat to strasznie byłem tym zafascynowany niesamowicie i dlatego zawsze jak wracał od razu chciałem się pobawić tym "zeszytem" z klawiaturą i ekranem.

Pewnego razu tata musiał porzyczyć koledze swój laptop, po kilku dniach wrócił, więc ja od razu chciałem na nim pograć. Włączyłem i zobaczyłem coś strasznego, potem (po pół sekundy) zauważyłem, że to coś to kobieta wypinająca tyłek. Dalej pamiętam tylko, że to nie było pojedyńcze zdjęcie tylko pokaz slajdów, a tata do kogoś zadzwonił i krzyczał do niego co mu z laptopem zrobił (to był ten kolega któremu pożyczył laptop).

Co się okazało: kolega dla jaj mu to wgrał, ustawił i zapisał.

Teraz ktoś mógłby napisać, że to zdjęcia mojego taty, ale on nie jest typem człowieka który to robi, nie miał nawet jak tych zdjęć uzyskać bo wtedy nie mieliśmy internetu, a ojciec nie miałby jak inaczej je zdobyć, a po za tym nie miał powodu, żeby ustawić sobie pokaz slajdów i ustawić by się on wyświetlał podczas włączania, pomijając już to, że nawet nie umiałby tego zrobić.

A oto dlaczego podczas pisania ważny jest tak zwany risercz. Pirat_na_gazie, historia raczej nie zniknie >klik< więc polecam komentarze.

Mówią na mnie "Pirat". Dlaczego? Bo straciłem w wypadku lewe oko.
"Wypadkiem" był wściekły atak naćpanego nożownika na koncercie. Godzina 23.30, na scenie zespół hard-rockowy jako support. Mała sala, około 50 ludzi zrobiło z pomieszczenia puszkę sardynek, choć nikomu to nie przeszkadzało. Pogo przez drzwi wylatywało, "darcie ryja", zero kontroli, jednym słowem- to, co na koncertach najlepsze. I najgorsze. Padam z nóg, odchodzę na moment, zamawiam browara w barku. Po mojej prawej dosiada się długowłosy dryblas. Nie bierze niczego. Patrzy na mnie, wzrok wwierca mi się w czaszkę. O co ci chodzi, pytam się. Brak odpowiedzi, tylko ten wzrok. Źrenice wielkie jak oliwki, gość się czegoś nawąchał. Błysk w jego kieszeni. I nagle leżę na ziemi, twarz cała mokra, czerwona ciecz tworzy kałużę na ziemi. Dryblas leży na barze, trzymany przez ochroniarza, ktoś podchodzi, wyciera twarz z krwi. Nie ruszaj się, wszystko będzie dobrze, już jedzie karetka, policja.
Mija jakieś pół godziny. OIOM. Lekarz, wielki, twarz blada, kwadratowa, prawie jak Frankenstein. Tylko bolców zza uszu brakowało. Obok pielęgniarka, podobnej aparycji, postura "2mx2m". On patrzy się na mnie i mamrocze, ona patrzy na mnie i zszywa twarz, ja już nie patrzę, jedno oko krwią zalane, drugiego nie czuję w ogóle. Ból niewyobrażalny, chyba tylko piwo go wygłuszało, żadnych znieczulaczy, "bo alkohol źle się z tym łączy". Najgorsze pół godziny życia, myślę. Jeszcze nie wiedziałem, że dopiero się zaczyna.
Godzina 8.00. Budzę się, nie wiem gdzie. Dobre dziesięć sekund zajęło mi przebicie się przez kaca. Kolejne dziesięć- przypomnienie sobie koncertu. Bar, nóż, Frankensteiny dwa. Jeszcze dziesięć sekund i zdaję sobie sprawę z opatrunku na twarzy. Gdzie jest lustro, rozglądam się po pokoju, nigdzie nie ma. Nade mną przycisk, może kogoś wezwie, wciskam. Po 15 minutach przychodzi pielęgniarka. Tylko nie ona, nie ta ze wczoraj, o nie... "Czego", słyszę. Można jakieś lustro prosić. "Nie ma, zresztą pan ma się nie oglądać". Uuu... A co się stało takiego? "Nie ma oka, szrama przez całą twarz". O kacu zapomniałem, o koncercie zapomniałem. JAK TO NIE MA OKA!?
Mija miesiąc. Sąd okręgowy. Dryblas siedzi po prawej, na wprost sędzina. Twarz jak arbuz, włosy tłuste, do ramion, drugi podbródek, gdzieś tam się trzeci wyłania. Fuj. Po dwóch godzinach słownej bitwy większości sali z jej resztą, arbuz przemawia. Uniewinniony. Powód- niepoczytalność podczas incydentu. Takiej wściekłości nie czułem chyba nigdy. Jak to tak, że niby po białych prochach człowiek jest bezkarny?! "Sąd ucisza pana po raz ostatni". Noż k***a. Co to ma znaczyć. Dryblas miał dzianych starych, to mu załatwili prawnika najlepszego w mieście. Pewnie razem z "tajemniczą kopertą". W głowie burza, z przebijającym się "Przegrałem". Straciłem oko, i nie mogę nic z tym zrobić.
Witamy w dorosłym życiu. Chciałeś iść na koncert w 18 urodziny, to masz, co chciałeś, Piracie.

Mahmurluk - ubiegłeś mnie ale tutaj wersja rozszerzona


http://piekielni.pl/60943

Paramount (PW) ·
17 lipca 2014 , 12:35 | było | Do ulubionych
Do dzisiaj mnie trzęsie, jajk sobie przypomne.

Pewnego sennego poranka wybrałem się z dziewczyną na spacer. A że była to niedziela, postanowiliśmy pójść do parku odpocząć po ciężkim tygodniu. Miejsce było ciche i spokojne, niestety, obok placówki znajdowały się tory, a co za tym idzie - ciągle jeżdzą pociągi. Fontanna intensywnie wydalała wodę do półmisek, a my błogą chwilą udaliśmy się w krzaki. To znaczy, kochaliśmy się na łonie natury, kiefy nikogo tam bie było. Nagle usłyszeliśmy huk. Jeden z pociągów się zatrzymał, a pasażerowie uciekali w tym konduktor. Nie wiedząc o co chodzi, podeszliśmy, a pociąg wybuchł. Tak wybuchł, jak się później okazało, wsadzono do niego trotyl, w ilościach ogromnych. Nadjeżdzał kolejny, a my pośpiesznie uciekaliśmy wzdłuż torów, i on sam eksplodował. Nam się nic nie stało, jedynie staruszka w padła pod transport. Uciekliśmy do domu, gdyż sam park podłożony był bombami.

Nie wiem, kto mógł to zrobić, ale jak ich lub go dorwę, z du*y nogi powyrywam.

http://piekielni.pl/60949

Paramount (PW) ·
17 lipca 2014 , 14:59 | było | Do ulubionych
Opowiem wam moją historię z zeszłego roku, nie proszę byście mi uwierzyli, ale to co wtedy przeżyłem, ehh...

Mieszkam sam w eksluzywnych dzielnicach Warszawy pracując jako chirurg w pobliskim szpitalu. Nie miałem na co narzekać. Do czasu. Wracając do domu po ciężkiej nocce., w skrzynce na listy znalazłem pustą koperte, a w środku pustą kartkę. Zaniosłem ją do domu, a tam czekała na mnie moja narzeczona. Zapłakana i rozstrzęsiona pytam co się stało. Na telefon domowy dostałem pogróżki od nieznajomej, której nigdy nie słyszałem. Zapomniałem o tym i poszedłem spać. O 4 nad ranem zbudził mnie huk z pokoju obok. Wszystko było tam porozwalane, spalone. Zgłosiłem się na policje, ale nic nie zrobili z tą sprawą. Przez rok czasu nadal mnie prześladuje, kimkolwiek jest. Błagam was o pomoc, co mam zrobić w takiej sytuacji?

no i po kilku minutach
http://piekielni.pl/60950

Paramount (PW) ·
17 lipca 2014 , 15:18 | było | Do ulubionych
Uracze was moimi przemyśleniami na temat tego, jacy są użytkownicy tego portalu, gdyż to ludzkie pojęcie przechodzi...

Tak wiem, post i ten zaleje fala minusów i komentarzy typu "jaraj mniej zioła" czy w tej bajce były smoki. Uważacie, że moje historie są wyssane z palca tak? Ale spokojnie, historie o kurierach/lekarzach czy bóg wie czego jeszcze są na pęczki, ale takie historie jak stalking to już bzdury, bajki, a weź idź stąd. Minusujecie bo co? Koleś napisał że mu włamali się do domu i rozwaliki prawie wszystko? Ale zabawne. Powiem wam że to rzeczywistość, i chciałem zaapelować, bo czuję się dyskryminowany tym, eż pomocy nawet nie mogę uzyskać tutaj, bo przecież "elita". Zawiodłem się również na moderacji co fo archiwum strąca historie. Przykre, niestety.

Ostatnio edytowany przez kambodia (2014-07-17 15:40:29)